تعارض قوانین در موافقت نامه های صدور مجوز فرامرزی مالکیت معنوی: تحلیل تطبیقی معیارهای تعیین قانون صلاحیت دار

موافقت نامه های صدور مجوز فرامرزی مالکیت معنوی به دلیل طبیعت پیچیده و چند حوزه ای خود، همواره در معرض چالش های ناشی از تعارض قوانین و مشکلات تعیین حاکمیت قانونی مناسب قرار دارند. این پژوهش با بهره گیری از روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و با اتکا به مطالعه تطبیقی نظام های حقوقی مختلف (از جمله سیستم های کامن لا، حقوق مدون و مقررات بین المللی مانند کنوانسیون رم و موافقتنامه تریپس)، به بررسی عمیق معیارهای تعیین قانون صلاحیت دار در قراردادهای انتقال حقوق مالکیت فکری می پردازد. مطالعه حاضر نشان می دهد که اصل حاکمیت اراده طرفین گرچه به عنوان سنگ بنای تعیین قانون حاکم در بسیاری از نظام های حقوقی پذیرفته شده است، اما در عمل با محدودیت های مهمی از جمله قوانین آمره، نظم عمومی و حمایت از حقوق مصرف کننده مواجه می شود. از سوی دیگر، معیارهایی مانند قانون محل اجرای قرارداد، قانون اقامتگاه مالک حق و قانون کشور ثبت علامت گاه منجر به نتایج متناقضی در رویه های قضایی بین المللی شده اند. این تحقیق همچنین به تحلیل راهکارهای یکپارچه سازی در سطح بین المللی می پردازد و با بررسی موردی پرونده های مهم داوری بین المللی، پیشنهادهایی برای ایجاد سازوکارهای هماهنگ تر در تعیین قانون حاکم ارائه می دهد. یافته ها حاکی از آن است که توسعه اصول راهنمای بین المللی با در نظر گرفتن موازین حقوق رقابت، حمایت از حقوق دارنده گان امتیاز و ملاحظات حاکمیتی کشورها می تواند به کاهش چالش های موجود کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

تعارض قوانین ، حقوق مالکیت فکری ، موافقت نامه های فرامرزی ، صدور مجوز بین المللی ، قانون حاکم ، اصل حاکمیت اراده ، تحلیل تطبیقی ، یکپارچه سازی حقوقی ، داوری تجاری بین المللی.