آموزش تربیت محور بر مبنای متون دینی

پرورش پایه آموزش و زمینه ساز رشد و شکوفایی استعدادها در حوزه های مختلف آموزش است. این پژوهش با تکیه بر آموزه های معتبر دینی و به روش توصیفی کتابخانه ای، برخی عوامل موثر در این حوزه را بازشناسی کرده است. بر اساس یافته های این پژوهش، بایستی به کاربردی کردن محتوای درس توجه داشت و با ارزش یابی و نظرسنجی از دانش آموزان، بر کارآمدی و غنای آن افزود. این معنا با تسلط کافی بر محتوای درس و تاکید بر رعایت نظم و التزام عملی به آن قوت می یابد و رغبت دانش آموزان را به فراگیری مطالب افزایش خواهد داد. پاسخ های ساده و درست به پرسش های دینی دانش آموزان همراه با استفاده از مثال و بهره گیری از داستان و روش نمایشی به ویژه در انتقال مفاهیم عقلی و انتزاعی، همچنین سفارش به نگارش و پرورش روحیه پرسشگری، لذت دانش اندوزی را در کام آنان شیرین خواهد کرد. همچنین غفلت آگاهانه نسبت به خطاهای کوچک آنان، تشویق متناسب و تنبیه سازنده و پرهیز از نصیحت آنان جلوی دیگران، در توسعه رفتار مثبت آنان تاثیر بسزایی خواهد داشت و فرایند تدریس را در ریل مناسب خود سامان خواهد داد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پرورش ، تربیت ، معلم ، دانش آموز ، اخلاق ، آموزه های دینی