بررسی بی خطرسازی، تصفیه و دفع پسماندهای شیمیایی، سمی و سرطانزا در بیمارستانها

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,202

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_189

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

امروز یکی از معضلات بهداشتی و زیست محیطی کشور مواد زائد بیمارستانی است که به علت دارا بودن عوامل خطرناک، سمی، بیماری زا و سرطانزا از جمله زائدات پاتولوژیک، عفونی، دارویی، شیمیایی، سایتوتوکسیک رادیواکتیو از حساسیت خاصی برخوردار است. براساس اطلاعات موجود از 630 نوع مواد شیمیایی مصرفی در بیمارستانها حدود 300 نوع از آنها سمی و خطرناک & 300 نوع غیر سمی و تنها 30 نوع آن کم خطر و یا بی خطر می باشند. از میان پسماندهای خطرناک بیمارستانی، پساندها سایتوتوکسیک، پرتوزا و شیمیایی که حدود 3% پسماندهای ل بیمارستانها را تشکیل می دهند، که عدم کنترل و بی توجهی نسبت به مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی علاوه بر عهدید جدی به سلامت جامعه (خطر سرطانزایی، سمیت، جهش زایی و ناقص الخله زایی) و محیط زیست، باعث اتلاف هزینه های زیاد نیز می شود. طبق تحقیقات به عمل آمده از کل پسماندهای بیمارستانی کشور حدود 58 درصد دفن، 30/65 درصد سوزانده و 18/2 درصد تلنبار می شود که هیچیک از روش های فوق به دلیل وجود عواقب سوی زیست محیطی و بهداشتی مورد تأئید مجامع علمی، کشوری و بین المللی نمی باشد. بنابراین اجرای روش های نوین و دفع پسماندهای بیمارستانی کشور برای برطرف کردن آثار نامطلوب این مواد ضورری است. کلید رسیدن به مدیریت کارآمد، شناخت خصوصیات کمی و کیفی مواد دائد بیمارستان، جداسازی جمع آوری و در نهایت تصفیه و دفع ماسب با توجه به نوع مواد زائد تولیدی می باشد. پسماندهای سایتوتوکسیک بشدت خطرناک هستند و هرگز نبایستی آنها را دفن و یا وارد شبکه فاضلاب کرد. از مهمترین روشهای بی خطر سازی و دفع بازگرداندن داروهای ترایخ گذشته و غیر قابل مصرف به تولید کنندگان اولیه، سوزاندن توسط زباله سوز با دمای 1200 درجه سانتیگراد در زمان حداقل 5 ثانیه و تجزیه شیمیایی می باشد. تخلیه پسماندهای شیمیایی بداخل شبکه فاضلاب و دفن و محفظه سازی برخی از آنها ممنوع است. برای مدیریت این پسماندها در مقادیر کم از روشهای دفن بهداشتی، محفظه سازی و زباله سوزی و برای مقادیر زیاد آن از زباله سوز تحت شرایط ویژه، بارگرداندن به توزیع کنندگان اولیه را می توان نام برد. دفع مقادیر زیاد پسماندهای پرتوزا در شبکه فاضلاب و سوزاندن آن ممنوع است و برای مدیریت آن از بازیافت و استفاده مجدد، بازگرداندن به توزیع کنندگان اولیه، انبار کردن، تصفیه و دفن بهداشتی می توان استفاده کرد. هدف از ارائه این مقاله علاوه بر شناخت خطرات پسماندهای سایتوتوکسیک، سمی، شیمیایی و پرتوزا، روشهای مختلف مدیریتی جهت بی خطر سازی، تصفیه و دفع بهداشتی مرور می گردد.