آموزه های امور تربیتی در قرآن کریم و نهج البلاغه

این مقاله به بررسی مفهوم تربیت از دیدگاه قرآن کریم و نهج البلاغه می پردازد و تاکید دارد که تربیت باید جامع و مانع باشد؛ به این معنا که به تمامی ابعاد وجودی انسان توجه کند و مانع از ورود عقاید و روش های غیرالهی و مکاتب انحرافی به عرصه تربیت شود. در این راستا، ابتدا به تعریف و ضرورت تربیت و مبانی تعلیم و تربیت از جمله دو بعدی بودن انسان، ارتباط روح و بدن، و اهمیت تعقل و اندیشه ورزی اشاره می شود. سپس اقسام تربیت، شامل تربیت خود و تربیت دیگری، مورد بحث قرار می گیرد. مقاله همچنین به چالش های موجود در عرصه تربیت و راهکارهای مناسب بر اساس تعالیم قرآن و نهج البلاغه می پردازد. در نهایت، با تاکید بر اهمیت بهره گیری از آموزه های دینی و توجه به ابعاد مختلف انسانی، نتیجه گیری می شود که تربیت می تواند به شکوفایی نسلی متعهد و موفق منجر شود.

کلیدواژه ها:

تربیت اسلامی ، قرآن کریم ، نهج البلاغه ، چالش های تربیتی ، تربیت جامع و مانع