بررسی آسیب شناسی امور تربیتی و کاهش آن بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

این پژوهش به بررسی آسیب شناسی امور تربیتی و مشاوره و کاهش آن با همکاری معلمان و سایر دست اندرکاران آموزش بر پایه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش پرداخته است. نقش معلم در پرورش ابعاد مختلف دانش آموز، به ویژه ساحت های سند تحول، حائز اهمیت است. آموزش و پرورش به عنوان نمادی اجتماعی نقش کلیدی در شکل گیری هویت و شخصیت فرد ایفا می کند. مدرسه در رشد شخصیت دانش آموز به دو دلیل حیاتی است: نخست، وارد شدن در دوره ای که یادگیری آسان تر است و دوم، ایجاد کنترل مثبت از سوی مربیان که به بالندگی و رشد هویت فردی و اجتماعی کمک می کند. با توسعه تعلیم و تربیت و افزایش دانش آموزان در کلاس ها، مدرسه به مکانی تبدیل شد که فردیت دانش آموزان نادیده گرفته شد. این مسئله با اصول آموزش و پرورش و روان شناسی در تضاد بود و به مشکلات اخلاقی و تربیتی منجر شد. متفکران تعلیم و تربیت بر این باورند که برای کمک به کودکان و نوجوانان، باید امور تربیتی احیا شود تا والدین و مربیان آنان را به عنوان افرادی با نیازهای متنوع ببینند و در حل مشکلاتشان تلاش کنند. هدف اصلی مشاوره، رشد شخصی و روانی کودک و هدایت او به سمت بلوغ اجتماعی است. روش تحقیق این پژوهش مروری و کتابخانه ای است و محققان از منابع مرتبط بهره برده اند تا نیازهای آموزشی و پرورشی کودکان و نوجوانان را روشن کنند. در این راستا، وظایف آموزش و پرورش، تعاریف تربیت، همکاری والدین و مربیان و پیشنهادات اجرایی مورد بررسی قرار گرفته است تا لزوم هماهنگی در این زمینه بیشتر نمایان شود.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی امور تربیتی و مشاوره ، مشارکت معلمان ، تربیت ، سند تحول