نگاهی به آموزه های تربیتی در ادیان با تاکید بر آموزه های مبتنی بر قرآن و حدیث

تربیت فرزند از دیرباز، مهم ترین دغدغه بشری بوده است. می توان گفت پس از خوراک، پوشاک و مسکن، فرزندپروری، از مهم ترین تکاپوهای بشری است. کهن ترین اسناد و مدارک برجای مانده، نشان می دهد دیرین ترین آموزه های بشری پیرامون فرزند و پرورش فرزندان، از دل ادیان کهن سربرآورده است. دین اسلام به عنوان آخرین دین وحیانی، مانند ادیان پیش از خود، اهمیت بسیاری به فرزندپروری داده است. آموزه های تربیتی در دین اسلام نقشی کلیدی در پرورش اخلاق، رفتار و ارزش های انسانی ایفا می کنند. این آموزه ها که برگرفته از قرآن، احادیث و سنت پیامبر (ص) هستند، با هدف ایجاد فردی با تقوا، درستکار و مسئول در جامعه طراحی شده اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی آموزه های تربیتی در ادیان با تاکید بر آموزه های مبتنی بر قرآن و حدیث است که به روش اسنادی-تحلیلی و با استفاده از کتاب ها، مقالات، منابع الکترونیکی و بانک های اطلاعاتی موجود در این زمینه انجام شده است. در این راستا تلاش شده است تا مهم ترین آموزه های تربیتی در ادیان بزرک، به ویژه منابع قرآنی و روایتی پیرامون تعلیم و تربیت فرزندان استخراج و دسته بندی شود. یافته های پژوش نشان می دهد که این آموزه ها با نگاهی «تجویزی» و «دستوری» حاوی راهکارهایی برای پرورش درست فرزندان هستند که می تواند مورد استفاده مربیان و خانواده ها قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، حدیث ، دین ، فرزندپروری ، آموزه های تربیتی