تدوین الگوی راهنمای برنامه ریزی مشارکت خانواده ها در مدارس و فرآیندهای تربیتی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تدوین الگوی راهنمای برنامه ریزی مشارکت خانواده ها در مدارس و فرآیندهای تربیتی دانش آموزان است. امروزه، مدارس، مشارکت والدین در آموزش را در اولویت قرار می دهند و مشارکت خانواده ها را به عنوان یک فرصت، به جای نوعی مداخله، شناسایی می کنند. در حال حاضر راه های زیادی برای به اشتراک گذاشتن آموزش با خانواده ها و ارتقای نقش های آن ها در فرایندهای تعلیم و تربیت وجود دارد. بااین حال، ارائه الگویی که راهنمای برای برنامه ریزی دقیق و مطلوب مشارکت خانواده ها در مدارس و فرآیندهای تربیتی دانش آموزان باشد، همچنان نیازی مهم است. در این راستا، با ترکیب نظریه های اپستاین (۲۰۱۰)؛ برایان و هنری (۲۰۱۲)؛ دیکرز (۲۰۱۳)؛ اندرسون (۲۰۲۳) و در قالب روشی کیفی و تفهمی و گردآوری اسنادی و کتابخانه ای اطلاعات؛ مشخص شد که در ساختار مدارس، والدین می توانند نقش فعالی در بهبود کیفیت آموزش و درنتیجه بهبود فرایند تعلیم و تربیت دانش آموزان داشته باشند. برنامه ریزی بیشتر برای ارتقای مشارکت خانواده ها، نیازمند تدوین الگویی کامل در زمینه رویدادهای آموزشی است. این رویدادها باید متناسب با نیازهای مدرسه و جامعه و همچنین علایق خانواده ها باشد. راهنمای برنامه ریزی می تواند پایه و اساس ابتکارات موفق مشارکت خانوادگی فراهم کند. از طریق این ابتکارات، مدارس می توانند ارتباط بیشتری بین دانش آموزان، خانواده های آن ها و مدرسه ایجاد کنند. این ارتباط می تواند به ایجاد یک تجربه آموزش کلی بهتر برای همه افراد منجر گردد.

کلیدواژه ها:

الگو ، مشارکت خانواده ها ، پیشرفت دانش آموزان ، موانع و مزایا ، فرایندهای تربیتی