نگاهی کوتاه به فلسفه تربیتی بوعلی سینا

هدف این مقاله، بازبینی آرا و امور تعلیم و تربیتی «ابن سینا» در قالب نظریه یا فلسفه تربیتی «ابن سینا» است. این مطالعه به شیوه تاریخی و تحلیل محتوا انجام شده و مطالب آن با مراجعه به اسناد و مدارک مثبوت، جمع آوری شده است. این مطالعه نشان داد، بوعلی سینا با حضور در دربار سلاطین، به تخصص پزشکی و طبی که نیاز درباریان، بود دست یافت. اما این موضوع باعث نشد که فقط در یک حوزه معرفتی مانند طب و سیاست بماند. «ابن سینا» تقریبا نخستین دانشمند مسلمان است که اول، در حوزه تعلیم و تربیت دارای نظریه است، دوم، برخی از نظریات خود را در امور تعلیم و تربیت به کار برده، سوم، «ابن سینا» در کار خود دارای سبک و روش بوده، چهارم، فلسفه تربیتی «ابن سینا» تا آن اندازه منسجم است که می توان به توانایی برنامه ریزی آموزشی و درسی وی پی برد و پنجم، با بررسی دقیق تر، می توان آرای تربیتی «ابن سینا» را در قالب به نظام تربیتی توسعه داد. از یافته دیگر این مطالعه می توان گفت که «ابن سینا» (شاید ناخواسته) دارای توانایی برنامه ریزی آموزشی و درسی میان رشته ای هم بود. به طوری که وی فلسفه را در سیاست و طب؛ و فلسفه و طب و هنر را در تعلیم و تربیت تلفیق کرده است. «ابن سینا» در نظام تربیتی خود به مبانی، اصول، اهداف، روش، محتوا (برنامه آموزشی و برنامه درسی)، معلم، دانش آموز، خانواده، همسالان، تشویق، تنبیه و موارد دیگر توجه داشته است.

کلیدواژه ها:

بوعلی ، فلسفه تربیتی ، تعلیم و تربیت ، روش های تربیتی ، امور تربیتی