مبانی تربیت اخلاقی از منظر قرآن و نهج البلاغه

در نظام آموزش و پرورش یکی از با اهمیت ترین و موثرترین مباحث در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها، تربیت اخلاقی است. آنچه این جستار را پر رنگ می کند ورود دین و معنویت در کنار آموزش و هم پوشانی این دو عنصر در راستای هم است که باعث می شود متربی به غایت انسان اصیل که همان قرب الی الله و کمال انسانی است دست یابد. در اسلام هدف تربیت، پرورش انسان های متفکر، پژوهشگر، راهبر، دانشمند، متدین، خلاق و آراسته به فضایل اخلاقی دانسته شده که در سایه آموزش های درست و توسط افراد آگاه و با بصیرت محقق خواهد شد. در این مقاله تلاش شده تا با نگاهی ژرف، آموزه های تربیتی و اخلاقی قرآن کریم و کتاب نهج البلاغه مد نظر قرار گرفته و ضمن بیان مفهوم تربیت اخلاقی؛ اصول، روشها و عوامل موثر در تربیت اخلاقی از منظر دو منبع قرآن و نهج البلاغه مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، قرآن ، نهج البلاغه ، مبانی