رابطه ابعاد خلاقیت و هوش هیجانی با خودکارآمدی در مشاوران مدارس تبریز

هدف این تحقیق بررسی رابطه ابعاد خلاقیت و هوش هیجانی با خودکارآمدی در مشاوران مدارس شهرستان تبریز است. این تحقیق از نظر ماهیت همبستگی_پیمایشی است که در آن نمونه های شامل تعداد ۲۱۷ نفر از مشاوران مرد و زن شاغل در مدارس آموزش و پرورش تبریز با استفاده از آزمون خلاقیت عابدی (دارای چهار خرده آزمون سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری) و نیز پرسشنامه هوش هیجانی شیرینگ و پرسشنامه خودکارآمدی شرر مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت و سهم هر عامل در پیش بینی خودکارآمدی مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین عملکرد خلاقیت و خودکارآمدی رابطه معنیدار وجود دارد. در بین متغیرهای خلاقیت قدرت پیش بینی عامل بسط معنیدار نبود. اما متغیرهای سیالی، ابتکار و انعطاف پذیری در پیش بینی خودکارآمدی توانمند بوده اند. همچنین نتایج تحقیق رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت را مورد تایید قرار داد. نتایج این پژوهش بر نقش ابعاد خلاقیت و هوش هیجانی در پیش بینی خودکارآمدی در مشاوران مدارس تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، هوش هیجانی ، خلاقیت