مقایسه ی نظریه ی رفتارگرایی و شناخت گرایی در آموزش الکترونیکی

موضوع این مقاله مقایسه ی تطبیقی نظریه ای رفتارگرایی و شناخت گرایی در آموزش الکترونیکی است. هدف از این مقاله بررسی مفهوم نظریه های رفتارگرایی، شناختگرایی و آموزش الکترونیکی، رویکرد آموزشی و الزام های رفتارگرایی و شناخت گرایی به یادگیری الکترونیکی و مقایسه ی این دو نظریه است. روش این پژوهش توصیفی به شیوه ی پیمایشی است. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که این دو نظریه ، بر طراحی و اجرای یادگیری الکترونیکی تاثیر دارند. رفتارگرایی با تمرکز بر تغییر رفتار و ایجاد ارتباط بین محرک و پاسخ، رویکردی ساختاریافته و گام به گام نسبت به یادگیری ارائه می دهد. در یادگیری الکترونیکی، این نظریه از طریق طراحی دوره های آموزشی مبتنی بر اهداف مشخص، ارائه بازخورد فوری و استفاده از آزمون های مکرر برای ارزیابی پیشرفت یادگیرنده به کار گرفته می شود. این روش ها به ویژه در محیط های یادگیری آنلاین مفید هستند. رفتارگرایی بر انتقال دانش از مدرس به شاگرد تاکید دارد و یادگیری را به عنوان تغییر رفتار قابل مشاهده تعریف می کند. از سوی دیگر، شناخت گرایی با تمرکز بر فرایندهای ذهنی به یادگیری الکترونیکی کمک می کند تا محتوای آموزشی را به گونه ای طراحی کند که یادگیرندگان را به تفکر عمیق و درک مفهومی ترغیب کند. این نظریه در یادگیری الکترونیکی از طریق استفاده از ابزارهای تعاملی، شبیه سازی ها، و فعالیت های مشارکتی که به یادگیرندگان امکان می دهند تا اطلاعات را پردازش و درونی کنند، به کار می رود. شناخت گرایی بر نقش تفکر، حافظه و انگیزه در یادگیری تاکید دارد و به جای تمرکز صرف بر رفتارهای قابل مشاهده، به فرایندهای درونی یادگیری توجه می کند. ترکیب این دو نظریه در یادگیری الکترونیکی می تواند به ایجاد تجربیات یادگیری جامع و موثر منجر شود.

کلیدواژه ها:

رفتارگرایی ، شناخت گرایی ، آموزش الکترونیکی