کاربرد نظریه ی ساخت گرایی در آموزش الکترونیکی

موضوع این مقاله کاربرد نظریه ی ساخت گرایی در آموزش الکترونیکی است. هدف از این مقاله بررسی نظریه ی ساخت گرایی اجتماعی، فرهنگی ویگوتسکی، نظریه ی رشد شناختی پیاژه، نظریه ی برونر، الزامات ساخت گرایی برای یادگیری الکترونیکی، نظریه ی ساخت گرایی و یادگیری الکترونیکی و نمونهی تکالیف یادگیرنده محور در ارتباط با مدیریت دانش بر اساس کاربرد نظریه ی ساخت گرایی در یادگیری الکترونیکی است. روش این پژوهش توصیفی با استفاده از منابع چاپی و الکترونیکی است. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که ویگوتسکی در نظریه ی خود به چهار عامل: زبان و تفکر، منطقه ی محدوده ی رشد تقریبی توسعه ی نزدیک، تعامل اجتماعی و فرهنگ و ابزارهای فرهنگی پرداخته است. پیاژه اعتقاد دارد که رشد قوه ی شناختی به صورت مرحله ای مراحل شامل حسی حرکتی، پیش عملیاتی، عملیاتی که شامل مرحله ی تفکر عملیاتی محسوس و مرحله ی تفکر عملیاتی رسمی به وقوع می پیوندد. برونر اعتقاد دارد، رشد قوه ی شناختی در سه مرحله و شیوهی پردازش اطلاعات شامل مرحله ی حرکتی، مرحله ی تصویری و مرحله ی نمادی شکل می گیرد. کاربرد نظریه ی ساخت گرایی در یادگیری الکترونیکی مستلزم آن است که در یادگیری الکترونیکی، معلمان و مدرسان آموزش های تعاملی متناسب به صورت اینترنتی ارائه کنند تا یادگیرندگان بتوانند با استفاده از آن در ساخت دانش و معلومات خود موفق عمل نمایند. در یادگیری الکترونیکی، یادگیرندگان باید خود کنترل فرایند را بر عهده داشته باشند. مدرسان و معلمان باید بر فعالیت های یادگیری تعاملی تاکید کنند و با استفاده از مثال های کاربردی و استفادهی موردی برای یادگیرندگان، ارائهی اطلاعات نظری باید تبدیل به فرایندی معنادار و گویا شوند.

کلیدواژه ها:

نظریه ی ساخت گرایی ، آموزش الکترونیکی ، ویگوتسکی ، پیاژه ، برونر