فرآیند تربیت اسلامی بر محور قرآن کریم: رویکردی کاربردی در نظام آموزشی

تربیت اسلامی یکی از ارکان اساسی در رشد و تعالی انسان و جوامع انسانی است که در منابع دینی، به ویژه قرآن کریم، مورد تاکید قرار گرفته است. قرآن به عنوان منبع وحیانی، چارچوب های نظری و عملی متعددی برای تربیت فردی و اجتماعی ارائه داده که تفسیر آن ها می تواند راهگشای طراحی نظام های تربیتی کارآمد باشد. این پژوهش با رویکردی تحلیلی-کاربردی، مبانی و راهکارهای تربیتی قرآن کریم را بررسی کرده و چگونگی به کارگیری این آموزه ها را در نظام آموزشی تبیین می کند. بررسی تفسیری آیات مرتبط با تربیت اسلامی نشان می دهد که اصولی همچون تزکیه نفس، تعلیم و تعلم، مسئولیت پذیری، کرامت انسانی، محبت و عدالت از مهم ترین مبانی تربیتی قرآن به شمار می روند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بهره گیری از این اصول در نظام آموزشی، موجب افزایش کارآمدی فرایند تربیت، ارتقای سطح اخلاقی و معنوی دانش آموزان و دانشجویان، و تقویت انسجام اجتماعی می شود. همچنین، تحلیل دیدگاه های مفسران درباره آیات تربیتی نشان می دهد که ترکیب آموزه های وحیانی با شیوه های نوین آموزشی می تواند رویکردی جامع و متوازن در نظام تعلیم و تربیت ایجاد کند. در پایان، این پژوهش با ارائه راهکارهایی عملی، از جمله طراحی برنامه های آموزشی بر اساس اصول قرآنی، استفاده از روش های تدریس تعاملی مبتنی بر مفاهیم وحیانی، و تربیت معلمان آگاه به آموزه های دینی، بر لزوم نهادینه سازی تربیت اسلامی در سیاست گذاری های کلان آموزشی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

تربیت اسلامی ، قرآن کریم ، نظام آموزشی ، مبانی تربیتی ، راهکارهای کاربردی