رابطه تاب آوری و راهبردهای مقابله ای والدین با کنترل عواطف دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه تاب آوری و راهبردهای مقابله ای والدین با کنترل عواطف دانش آموزان بود. جامعه پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه سوم دوره اول متوسطه (سوم راهنمایی نظام قدیم: ۷۱۲ نفر) در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ شهر ابهر تشکیل دادند که ۲۵۶ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تاب آوری کانور و دیویدسون (۲۰۰۳)، مقیاس راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر (۱۹۸۰) و پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز و چامبلس (۱۹۹۲) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد بین تاب آوری والدین، سبک مقابله ای مساله مدار و اجتنابی والدین با کنترل عواطف دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین بین سبک مقابله ای هیجان مدار با کنترل عواطف دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد(۰۵/۰>p). یافته های این پژوهش گویای اهمیت رابطه تاب آوری و راهبردهای مقابله ای والدین با کنترل عواطف دانش آموزان بوده؛ تاب آوری و راهبردهای مقابله ای والدین توانسته اند میزان بالایی از تغییرات کنترل عواطف دانش آموزان را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، راهبردهای مقابله ای ، کنترل عواطف