مطالعه تجربی اثر احتراق جریان چرخشی غیر پیش مخلوط بر پایداری، شدت تابش نور و دینامیک شعله پروپان - اکسیژن/هوا

در این مطالعه، اثرات جریان اکسیدکننده چرخشی بر روی پایداری، شدت نور و خصوصیات شعله برای پروپان-هوا با استفاده از سه دبی حجمی هوا و اکسیژن مختلف (۱۵، ۱۹ و ۲۵ لیتر بر دقیقه) در یک مشعل جریان چرخشی از نوع پره ای بررسی شد. نتایج نشان داد، جریان اکسیدکننده چرخشی باعث افزایش پایداری شعله می شود. همچنین استفاده از اکسیژن به عنوان اکسیدکننده نسبت به هوا باعث افزایش پایداری شعله می شود. در ادامه نتایج مشخص شد که حداکثر شدت نور شعله در فاصله نزدیک تری نسبت به حداکثر دمای شعله قرار دارد. این به این دلیل است که واکنش های زنجیره ای CH که یکی از منابع اصلی انتشار نور مرئی هستند، در نزدیکی مشعل رخ می دهند، استفاده از اکسیژن به عنوان اکسیدکننده باعث افزایش شدت نور شعله می شود. در مجموع، نتایج این مطالعه نشان می دهد که جریان اکسیدکننده چرخشی و استفاده از اکسیژن به عنوان اکسیدکننده می تواند باعث افزایش پایداری، شدت نور و خصوصیات شعله برای پروپان-هوا شود.

کلیدواژه ها:

جریان چرخشی ، پروپان ، اکسیژن ، هوا ، شعله چرخشی غیر مخلوط ، شدت نور