مدارس سبز و نقش آن ها در آموزش توسعه پایدار به دانش آموزان

در سال های اخیر، مفهوم مدارس سبز به عنوان رویکردی تحول آفرین در آموزش که پایداری را با محیط های یادگیری تلفیق می کند، مورد توجه قرار گرفته است. مدارس سبز به گونه ای طراحی شده اند که ضمن کاهش تاثیرات محیط زیستی، از طریق زیرساخت ها و برنامه های درسی سازگار با محیط زیست، مشارکت دانش آموزان را به حداکثر برسانند. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی نقش مدارس سبز در آموزش توسعه پایدار به دانش آموزان بود. روش پژوهش مطالعه مروری بود که با مراجعه به منابع و مقالات معتبر علمی و جستجو در بانک های اطلاعاتی داخل کشور (جهاد دانشگاهی، پایگاه مدارک و اطلاعات علمی ایران، سیویلیکا، نورمگز ) و پایگاه های اطلاعاتی خارجی(Science direct, Ebsco, Emerald, ISI, scholar ,Springer) به بررسی موضوع پرداخته شد. یافته های این پژوهش نشان داد مدارس سبز با شش مکانیسم کلیدی، به آموزش توسعه پایدار کمک کنند: ۱. بهبود عملکرد تحصیلی و شناختی، ۲. توسعه رفتارهای حامی محیط زیست، ۳. آموزشش تاب آوری اقلیمی، ۴. عدالت در دسترسی به آموزش پایدار، ۵. مسیرهای شغلی در صنایع سبز و ۶. اهرم سیاستی برای تغییر سیستماتیک. در مجموع مدارس سبز با تلفیق این شش مکانیسم، نه تنها کیفیت آموزش را ارتقا داده اند، بلکه نسلی از شهروندان مسئول و آگاه پرورش داده اند که می توانند چالش های پیچیده محیط زیستی را به فرصت های تحول آفرین در راستای توسعه پایدار تبدیل کنند. این مدل آموزشی پیشرو، الگویی کارآمد برای ترویج توسعه پایدار در سطح جهانی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مدارس سبز ، توسعه پایدار ، دانش آموزان ، محیط زیست