بررسی وضعیت کلرزنی آب شرب روستاهای شهرستان کرمان سال 1384

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 593

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_117

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

گندزدایی آبها برای از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا انجام می گیرد. تمام آبهای آشامیدنی باید گندزدایی شوند و کلرزنی صحیح منابع آب شرب بکی از موارد مهم در امر بهداشت آب و پیشگیری از انتقال بیماریها می باشد. روش اجرا: به منظور بررسی کلرزنی مانبع آب روستاهای مجاور شهرستان کرمان، تعداد 15 روستا به صورت تصادفی انتخاب گردید. گردآوری اطلاعات اولیه از نظر اطلاعات روستا، خانه بهداشت، بهورز و آبدار، کلرزنی، نوع کلر بکار رفته، رعایت زمان تماس و دلایل عدم کلر زنی از طریق پرسش نامه و مراجعه مستقیم پژوهشگران به روستاهای انتخاب شده انجام پذیرفت. همچنی با استفاده از کیت کلرسنجی، میزان کلر آزاد باقیمانده و PH آب روستاها در نوبت های متعدد اندازه گیری شد. پژوهش در محدوده زمانی سه ماهه سوم سال 1384 بود. نتایج: نتایج بررسی نشان داد که 93/3 درصد روستاها دارای خانه بهداشت و 100% روستاها دارای سیستم لوله کشی هستند. منبع تأمین آب 73/73% روستاها از چاه، 6/7% قنات و 20% به صورت مشترک (هم چاه و هم قنات) استفاده می نمایند. از نظر نوع منبع، در 93/3% روستاها منبع زمینی و مابقی منبع هوایی دارند. در بررسی وضعیت کلرزنی مشخص شد که در 33 درصد روستاها کلرزنی صورت نمی گیرد. 20 درصد روستاها دارای دستگاه کلریناتور دستی، 60 درصد برقی، 6/7 درصد از هر دو سیستم و 13/30 درصد نیز فاقد هر گونه کلریناتور بودند. در 93/7 درصد روستاها بهورز نحوه کار با کیت کلرسنجی را می دانست. در 45 درصد نمونه های آب اخذ شده کلر آزاد باقیمانده صفر بوده است. در 11 درصد موارد میزان کلر آزاد بیش از 1PPM بوده است و در کل، در 56 درصد موارد میزان کلر در حد نامطلوب (افراط و تفریط) بوده است. عمده علل عدم کلرزنی، وجود مخزن هوایی، عدم دسترسی مداوم به پرکلرین، دوری مخازن از روستا و عدم اطلاع بهورزان و آبدارهای روستا بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مسئله کلرزنی و کلرسنجی و لزوم توجه بیشتر به این امر پیشنهادات زیر ارائه می گردد. برگزاری دوره آموزشی برای بهورزان و آبداران، نظارت بهداشت محیط بر اجرای کا مل کلرزنی و کلرسنجی آب شرب، افزایش انگیزه کاری در بین بهورزان، برگزاری جلسات منظم با حضور بهورزان، آبداران و مسئولین بهداشت محیط و سایر مسئولین مرتبط.