پیش بینی عملکرد شغلی مدیران مدارس بر اساس تیپ شخصیتی و خویشتن شناسی: مطالعه ای در منطقه تبادکان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین تیپ شخصیتی، خویشتن شناسی و عملکرد شغلی مدیران مدارس متوسطه دوم منطقه تبادکان است. در سال های اخیر، تمرکز بر عوامل روان شناختی اثرگذار بر عملکرد شغلی، به ویژه در حیطه آموزش و پرورش، افزایش یافته است. تیپ های شخصیتی به عنوان ساختارهای پایدار روانی، می توانند سبک رهبری، تصمیم گیری و تعاملات اجتماعی مدیران را تحت تاثیر قرار دهند. از سوی دیگر، خویشتن شناسی به معنای درک و شناخت عمیق فرد از جنبه های مختلف وجودی خویش، می تواند نقش مهمی در بهبود کارکردهای مدیریتی ایفا کند.روش تحقیق توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری شامل کلیه مدیران مدارس متوسطه دوم منطقه تبادکان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تیپ شخصیتی گزیبر، پرسشنامه خویشتن شناسی هورنای و پرسشنامه عملکرد شغلی گلداسمیت بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها نشان داد که بین تیپ شخصیتی و عملکرد شغلی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین خویشتن شناسی نیز با عملکرد شغلی رابطه مثبت و معنادار داشته و در تحلیل رگرسیون، به عنوان پیش بین قوی تری برای عملکرد شغلی شناسایی شد. نتایج پژوهش بر اهمیت استفاده از شاخص های روان شناختی در انتخاب، آموزش و ارزیابی مدیران تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تیپ شخصیتی ، خویشتن شناسی ، عملکرد شغلی ، روان شناسی سازمانی ، رهبری آموزشی