پایداری توسعه و عدالت آموزشی – فرهنگی در مدارس

در بیان اهمیت تعلیم و تربیت همین بس که تحقق گوهر آدمی منوط به آن است؛ مراقبت هایی که تحت عنوان تعلیم و تربیت به آدمی زاده ارزانی داشته می شود، شرط لازم نیل آدمی به مرحله کمال انسانی است. نوزاد آدمی هرچند آدمی زاد است، آدمی نیست. چنانچه مشمول تربیت صحیح واقع شود، فرشته خوی گردد و چنانچه تربیت نشود از برکات آن بی بهره ماند نه تنها استعدادها و امکانات بالقوه اش به هدر می رود، بلکه به قهقرا می رود و به مرتبه بهانم بل فروتر از آن تنزل می یابد. (شکوهی ، ۱۳۸۲: ۴۲). چنانکه غزالی می نویسد تورا حقیقت خود طلب باید کرد تا خود تو چه چیزی و از کجا آمدی و کجا خواهی رفت و اندر این منزلگاه به چه کار آمده ای و تو را از بهر چه آورده اند و سعادت تو چیست و در چیست و شقاوت تو چیست و در چیست و این صفات که در باطن توجمع کرده اند، بعضی صفات ستوران، بعضی صفات ددگان و بعضی صفات دیوان و بعضی صفات فرشتگان است. تو از این جمله کدامی و کدام است که آن حقیقت گوهر توست و دیگران قریب و عاریت اند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، عدالت آموزشی ، مدارس.