حفاظت از میراث فرهنگی در آسیای مرکزی

مسجد صوفی لنگراوتا مربوط به قرن پانزده تا شانزدهم میلادی، در منطقه ای کوهستانی در ازبکستان، در ۱۰۴ کیلومتری جنوب غربی سمرقند، که از نظر تاریخی یکی از مهم ترین شهرهای جاده ابریشم بوده است، واقع شده است. اگرچه زیارتگاه ها، مساجد، مقبره ها و خانه های صوفیان در مراکز شهری آسیای مرکزی و جاده ابریشم مانند بخارا، سمرقند و شهرسبز شناخته شده و حفظ شده اند، مسجد لنگراوتا یکی از معدود مساجد صوفی روستایی در ازبکستان است که از قرن پانزدهم، زمانی که در دوران سلطنت سلسله تیموریان به عنوان خانقاه (خانه) توسط فرقه صوفی اشقیا ساخته شد، عمدتا دست نخورده باقی مانده است. این مسجد سه اثر مهم اسلامی را در خود جای داده است: مجموعه ای از قرآن های بسیار قدیمی، شجره نامه شیوخ (رهبران معنوی) فرقه اشقیا، و خرقه (عبا) حضرت محمد (ص). اگرچه این آثار دیگر در لنگراوتا نگهداری نمی شوند، اما مسجد و مقبره شیخ محمد صادق هنوز مراکز مهمی برای زیارت هستند. ماهانه بیش از ۱۰۰۰ زائر از مقبره و مسجد لنگراوتا بازدید می کنند (تصویر ۱). خود مسجد لنگراوتا نیز به دلیل تزئینات زیبای موزاییکی کاشی کاری شده اش که ۶۰۰ سال قدمت دارد، قابل توجه است.

کلیدواژه ها:

میراث فرهنگی ، آسیای مرکزی ، ازبکستان ، کاشی کاری ، مرمت_آثار