تاثیر آموزش مبتنی بر مسئله بر تقویت مهارت های ارتباطی یادگیرندگان در مدراس

هدف از این مقاله مروری، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مسئله بر تقویت مهارت های ارتباطی یادگیرندگان در مدارس است. آموزش مبتنی بر مسئله به عنوان یک رویکرد آموزشی نوین، دانش آموزان را درگیر مسائل پیچیده و واقعی زندگی می کند که نیازمند تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری فعالانه است. در این رویکرد، یادگیرندگان در گروه های کوچک با یکدیگر تعامل می کنند تا به راه حل هایی برای مسائل ارائه شده دست یابند. این فرایند همکاری، بستر مناسبی برای توسعه مهارت های ارتباطی فراهم می آورد. مهارت های ارتباطی از جمله توانایی گوش دادن فعال، بیان نظرات به وضوح، مذاکره، حل تعارض و ارائه بازخورد سازنده، برای موفقیت تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان حیاتی هستند. آموزش مبتنی بر مسئله با قرار دادن دانش آموزان در موقعیت های تعاملی مستمر، آن ها را ترغیب به استفاده و تقویت این مهارت ها می کند. در این مقاله به بررسی چگونگی تاثیرگذاری مولفه های اصلی آموزش مبتنی بر مسئله، از جمله طراحی مسائل، نقش تسهیل گر معلم، و ارزیابی فرایند گروهی بر رشد مهارت های ارتباطی پرداخته خواهد شد. همچنین، چالش ها و فرصت های پیش رو در پیاده سازی این رویکرد در نظام آموزشی مورد بحث قرار می گیرد. نتایج مطالعات نشان می دهد که آموزش مبتنی بر مسئله نه تنها به بهبود درک عمیق تر مفاهیم درسی کمک می کند، بلکه به طور قابل توجهی مهارت های ارتباطی بین فردی و درون فردی دانش آموزان را نیز ارتقا می بخشد و آن ها را برای مواجهه با چالش های دنیای واقعی آماده می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر مسئله ، مهارت های ارتباطی ، یادگیرندگان ، مدارس ، یادگیری مشارکتی.