نقش استرس، مسئولیت پذیری و کیفیت خواب در پیش بینی رضایت شغلی کارمندان زن تهرانی

هدف از این پژوهش بررسی نقش استرس، مسئولیت پذیری و کیفیت خواب در پیش بینی رضایت شغلی کارمندان زن تهرانی بود طرح این پژوهش کمی و از نوع توصیفی و دسته همبستگی و از نظر هدف کاربردی خواهد بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارمندان زن شاغل در ادارات بخش خصوصی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ تشکیل خواهند داد که با توجه به جامعه آماری اشاره شده جهت نمونه گیری از تکنیک نمونه گیری تصادفی ساده استفاده و بدین صورت پرسشنامه های مربوطه بین تعداد ۱۵۸ نفر از آنان توزیع گشت. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ)، پرسشنامه استاندارد استرس ادراک شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳)، پرسشنامه مسئولیت پذیری گلن و نلسون و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) می شدند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که مسئولیت پذیری رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی دارد. از سوی دیگر، استرس و کیفیت پایین خواب به طور معکوس با رضایت شغلی مرتبط بودند؛ به این معنا که با افزایش استرس و کاهش کیفیت خواب، رضایت شغلی کاهش می یافت.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، استرس ، مسئولیت پذیری ، عملکرد شغلی.