رابطه انگیزه معلمان با نظام رتبه بندی

نظام رتبه بندی معلمان به عنوان یکی از سیاست های تحول گرایانه در نظام آموزشی، نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش و افزایش انگیزه معلمان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین انگیزه معلمان و نظام رتبه بندی، به روش کتابخانه ای و با تحلیل محتوای متون علمی، اسناد رسمی آموزش و پرورش، و مطالعات پیشین انجام شده است. یافته های نظری نشان می دهد که رتبه بندی معلمان، اگر به درستی اجرا شود، می تواند با ایجاد انگیزه های درونی و بیرونی، زمینه ساز افزایش رضایت شغلی، خودکارآمدی، و تمایل به توسعه حرفه ای در میان معلمان شود. در این پژوهش با مرور ادبیات نظری و پژوهش های مرتبط، مشخص شد که نظام رتبه بندی در بسیاری از کشورها به عنوان ابزاری برای بهبود عملکرد و انگیزش معلمان به کار گرفته شده است. در ایران نیز، اجرای این نظام در سال های اخیر تاثیرات گوناگونی بر نگرش، عملکرد، و انگیزه معلمان داشته که در متون پژوهشی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، چالش هایی همچون نبود عدالت در ارزیابی ها، عدم شفافیت در فرآیند رتبه بندی، و بی ثباتی در اجرای سیاست ها می تواند بر اثربخشی این نظام تاثیر منفی بگذارد. در مجموع، نتایج حاصل از بررسی منابع کتابخانه ای نشان می دهد که نظام رتبه بندی معلمان، در صورت اجرا با اصول حرفه ای، معیارهای شفاف و حمایت های ساختاری، قادر است نقش موثری در افزایش انگیزه و کیفیت عملکرد معلمان ایفا کند. همچنین توجه به بازخوردهای معلمان، مشارکت دادن آنان در فرآیند تدوین و اصلاح این نظام، و فراهم کردن بسترهای فرهنگی و اجرایی لازم، از جمله عوامل کلیدی برای موفقیت این سیاست آموزشی است. بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران با نگاهی واقع گرایانه و نظام مند، به تقویت و اصلاح این نظام بپردازند.

کلیدواژه ها:

انگیزه ، رتبه بندی ، معلمان