ارائه چارچوبی برای ارزیابی مدیریت تداوم کسب وکار با در نظر گرفتن عوامل کلیدی تاثیرگذار بر ارزش تداوم کسب وکار و ریسک ها در صنعت داروسازی
محل انتشار: دوفصلنامه مدیریت بحران، دوره: 14، شماره: 2
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
فایل این مقاله در 39 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOEM-14-2_003
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در دنیای کنونی با افزایش وقوع اختلالات و ریسک ها در سازمان ها، جلوگیری از وقوع مجدد آنها و یا مقابله با آنها اهمیت افزونی پیداکرده است که با مفهوم مدیریت تداوم کسب وکار که جزئی جدانشدنی از مدیریت ریسک است، می توان راه حلی برای بازیابی فرآیندهای حیاتی و یا جلوگیری از توقف ها و وقفه های طولانی برای سازمان ها شناسایی و پیاده سازی نمود. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل تاثیرگذار بر ارزش تداوم کسب وکار در صنعت داروسازی، بررسی روابط بین عوامل مدیریت تداوم کسب وکار باارزش تداوم کسب وکار، ارائه راهکارهای عملیاتی بر اساس چارچوب ارزیابی BCM با تمرکز بر مهم ترین ریسک های داروسازی سعی در تدوین چارچوبی جامع را دارد. عوامل مدیریت تداوم کسب وکار و ریسک ها در صنعت داروسازی با روش های داده بنیاد و دلفی شناسایی شدند. از تکنیک گلوله برفی از ۵ شرکت داروسازی برای توزیع و تکمیل پرسشنامه های دلفی استفاده شد و عوامل شناسایی شده در دو دور دلفی تائید شدند که برای اجماع نظر خبرگان از ضریب کندال استفاده شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS تحلیل توصیفی و استنباطی شد و برای بررسی رتبه بندی عوامل مدیریت تداوم کسب وکار از آزمون فریدمن و برای بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون اسپیرمن استفاده شد. چارچوب ارزیابی BCM نیز در ۵ شرکت اجرا شد و داده های آن برای تمام شرکت ها موردبررسی قرار گرفت. یافته های آزمون اسپیرمن نشان دادند که بین عوامل مدیریت تداوم کسب وکار با BCV رابطه مثبت و بین ریسک های داروسازی و BCV رابطه معکوس وجود دارد. یافته های اجرای چارچوب مدیریت تداوم کسب وکار در شرکت های داروسازی نشان داد که کنترل و بررسی برنامه ها و رویه ها، برنامه ریزی تداوم کسب وکار، فرهنگ تداوم کسب وکار، مدیریت ریسک و منابع از مهم ترین عامل ها در موفقیت BCM هستند، همچنین مهم ترین ریسک های داروسازی، ریسک زنجیره تامین، ریسک کیفیت محصولات دارویی، ریسک های میکروبیولوژی و ریسک های تحقیق و توسعه می باشند. اجرای چارچوب در شرکت های داروسازی نشان داد که شرکت هایی که مقدار BCV آنها بیشتر بوده است، توان مقابله با ریسک و امکان تداوم فرآیند بیشتری دارند و خسارات کمتری متحمل خواهند شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بختیار استادی
دانشیار، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
حانیه رمضانیان ثانی
کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، گرایش مدیریت مهندسی، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :