تاثیر تدریس تعاملی چندحسی بر درک مفاهیم انتزاعی در دانش آموزان

یادگیری مفاهیم انتزاعی همواره یکی از چالش های اساسی در نظام های آموزشی به ویژه در سنین پایین و در میان دانش آموزانی با سبک های یادگیری متنوع بوده است. دشواری درک مفاهیمی که ماهیت غیرملموس و غیرحسی دارند، باعث شده است تا معلمان و پژوهشگران همواره در جست وجوی راهکارهایی برای تسهیل آموزش این دسته از مفاهیم باشند. مقاله حاضر با عنوان «تاثیر تدریس تعاملی چندحسی بر درک مفاهیم انتزاعی در دانش آموزان» به بررسی این مسئله از منظر روان شناسی شناختی و آموزش نوین پرداخته و تلاش دارد نقش آموزش چندحسی و تعاملی را در بهبود یادگیری مفاهیم انتزاعی تحلیل کند. هدف اصلی مقاله، واکاوی چگونگی تاثیر راهبردهای آموزشی چندحسی در تقویت درک، افزایش ماندگاری یادگیری، و ارتقاء انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان است. این پژوهش از نوع مروری–تحلیلی بوده و بر مبنای مرور ادبیات نظری، یافته های پژوهشی، و تحلیل ساختارهای شناختی مرتبط با یادگیری چندحسی نگاشته شده است. نتایج نشان می دهد که تدریس تعاملی چندحسی با درگیر کردن کانال های مختلف حسی، موجب توزیع مناسب بار شناختی، ساخت معنا، فعال سازی حافظه بلندمدت و تسهیل انتقال مفاهیم انتزاعی به موقعیت های واقعی زندگی می شود. همچنین این رویکرد باعث افزایش مشارکت دانش آموز، کاهش اضطراب یادگیری و توجه به تفاوت های فردی می گردد. در پایان مقاله، پیشنهاداتی کاربردی جهت پیاده سازی موثر این روش در محیط های آموزشی ارائه شده است. در مجموع، یافته ها بیانگر آن است که تدریس چندحسی و تعاملی می تواند یکی از موثرترین رویکردها برای ارتقاء کیفیت آموزش مفاهیم انتزاعی در مدارس باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش چندحسی ، یادگیری تعاملی ، مفاهیم انتزاعی ، سبک های یادگیری ، روان شناسی شناختی