بررسی رابطه بین هوش هیجانی با شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی با شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر بوده است. این پژوهش از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر روش تحلیل از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر به تعداد ۱۶۳۷ نفر بودند که با استفاده از جدول جرسی-مورگان تعداد ۲۴۰ نفر (۱۰نفر ریزش داده و تعداد نهایی نمونه ۲۳۰ نفر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی بار-آن (۱۹۸۰) و شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) استفاده شد که روایی پرسشنامه ها از طریق روایی همگرا و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ تعیین شد که بیشتر از ۰.۷ بود. آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای SPSS ۲۶ انجام شد و نتایج نشان داد که فرضیه اصلی: بین هوش هیجانی با شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر رابطه وجود دارد و با ۹۹ درصد اطمینان و بر اساس نتیجه آزمون لاندای ویکلز، ترکیب خطی پارامترهای هوش هیجانی و شادکامی در دانش آموزان تفاوت معنی داری دارد. ضریب همبستگی بین هوش هیجانی با شادکامی، درجه عاطفه مثبت با هوش هیجانی و همچنین مولفه ی سطح رضایت و نداشتن احساس منفی با هوش هیجانی در سطح ۰۵/۰>p معنی دار بود. نتیجه آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان می دهد که تاثیر متغیر پیش بین (هوش هیجانی) بر متغیر ملاک (شادکامی) معنی دار می باشد یعنی به لحاظ آماری، بین هوش هیجانی با شادکامی و مولفه های آن در بین دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. در نهایت اینکه مولفه های هوش هیجانی، شامل هوش هیجانی درون فردی، هوش هیجانی، بین فردی، استرس، سازگاری و خلق عمومی هر کدام به ترتیب به اندازه ۸۶.۳، ۴۱.۵، ۳۴.۱،۶۴.۳ و ۴۹.۶ درصد بر شادکامی دانش آموزان موثر بود

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش هیجانی ، شادکامی ، دانش آموزان ، مدارس متوسطه دوم ، شهرستان بوشهر