داربست های نانوکامپوزیتی زیست پایه برای مهندسی بافت

داربست های زیستی با ترکیب نانوکامپوزیت ها و پلیمرهای سنتزی، تحولی بنیادین در بازسازی بافت های بدن ایجاد کرده اند. این ساختارهای سه بعدی، نه تنها بستر مناسبی برای رشد سلول و بازسازی بافت فراهم می کنند، بلکه با به کارگیری نانوذرات تقویتی، ویژگی هایی نظیر پایداری مکانیکی، هدایت پذیری زیستی، و سرعت تخریب کنترل شده را به شکل چشمگیری بهبود داده اند. در این مقاله، رویکردهای نوین در طراحی داربست های نانوکامپوزیتی، انواع پلیمرهای قابل استفاده، نقش نانوذراتی چون هیدروکسی آپاتیت، نانولوله های کربنی و نانوالماس ها، روش های ساخت داربست های متخلخل، و چالش های اجرایی و بالینی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، کاربرد این داربست ها در بازسازی بافت های استخوانی، غضروفی و پوستی با تکیه بر مطالعات جدید تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

داربست ، نانوکامپوزیت ، مهندسی بافت