نقش میانجی انگیزش شغلی در ارتباط بین رضایت از رهبری و مدیریت با استرس شغلی در کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری فردیس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی انگیزش شغلی در ارتباط بین رضایت از رهبری و مدیریت با استرس شغلی در کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری فردیس انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان این سازمان تشکیل دادند که از میان آن ها، ۱۲۲ نفر به روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد رضایت از رهبری و مدیریت، انگیزش شغلی و استرس شغلی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین رضایت از رهبری و مدیریت و استرس شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱)؛ به این معنی که افزایش رضایت از رهبری و مدیریت منجر به کاهش استرس شغلی در کارکنان می شود. همچنین نتایج تحلیل مسیر بیانگر آن بود که انگیزش شغلی نقش میانجی معناداری در این رابطه ایفا می کند، به گونه ای که رضایت از رهبری و مدیریت با افزایش انگیزش شغلی، به کاهش بیشتر استرس شغلی منجر می شود. این یافته ها اهمیت توجه به سبک رهبری و سیاست های مدیریتی را در ارتقاء انگیزش شغلی و کاهش استرس شغلی کارکنان آتش نشانی برجسته می سازد. بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود مدیران سازمان های آتش نشانی با تقویت مهارت های رهبری، اتخاذ رویکردهای مشارکتی و حمایتی و فراهم نمودن محیط کاری انگیزشی، زمینه کاهش استرس شغلی و ارتقاء سلامت روانی و کارایی کارکنان را فراهم آورند. در مجموع، توجه به عوامل روان شناختی و مدیریتی می تواند نقش موثری در بهبود عملکرد و رفاه کارکنان این سازمان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، رضایت از رهبری و مدیریت ، استرس شغلی ، کارکنان آتش نشانی ، شهرداری فردیس