بررسی تاثیر فعالیت های گروهی بر تعامل و همکاری دانش آموزان مدارس استثنایی

در سال های اخیر، توجه به شیوه های نوین آموزشی به ویژه در مدارس استثنایی به عنوان بستری برای پرورش مهارت های اجتماعی دانش آموزان، اهمیت فزاینده ای یافته است. پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر فعالیت های گروهی بر تعامل و همکاری دانش آموزان مدارس استثنایی انجام شده است. در این مطالعه، از روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه استفاده گردید. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی یکی از مدارس استثنایی شهرتهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بود که از میان آن ها، ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه تعامل و همکاری (ساخته شده توسط محقق) بود که روایی آن از طریق نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰.۸۷ تایید شد. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه در فعالیت های گروهی ساختاریافته شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل آموزش معمول را دریافت نمود. داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که فعالیت های گروهی تاثیر معناداری بر افزایش تعامل اجتماعی و ارتقای سطح همکاری در میان دانش آموزان استثنایی دارد (۰۵/۰ p >). بر اساس نتایج این پژوهش، به معلمان مدارس استثنایی توصیه می شود تا با طراحی فعالیت های گروهی هدفمند و متناسب با توانمندی های دانش آموزان، بستر رشد اجتماعی و ارتباطی آنان را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های گروهی ، تعامل اجتماعی ، همکاری ، آموزش استثنایی ، دانش آموزان با نیازهای ویژه