چگونه توانستم اعتماد به نفس دانش آموزان را در صحبت کردن در کلاس افزایش دهم؟

اعتماد به نفس در دانش آموزان، به ویژه در سنین ابتدایی، نقشی اساسی در شکل گیری شخصیت، رشد اجتماعی و موفقیت تحصیلی آنان دارد. یکی از مظاهر مهم اعتماد به نفس، توانایی صحبت کردن در جمع و ابراز نظر در محیط کلاس است. با این حال، بسیاری از دانش آموزان به دلایل مختلفی همچون خجالت، ترس از اشتباه، تجربه های منفی گذشته یا کمبود حمایت روانی، از صحبت کردن در جمع خودداری می کنند. این وضعیت نه تنها بر عملکرد درسی آن ها تاثیر منفی دارد، بلکه مانعی جدی در مسیر رشد فردی شان نیز ایجاد می کند.در این اقدام پژوهی، سعی شده است با استفاده از روش های خلاقانه و مشارکتی، مانند بازی های گروهی، قصه گویی، ایفای نقش، فعالیت های کلاسی هدفمند و ایجاد محیطی امن و حمایتگر، اعتماد به نفس دانش آموزان در صحبت کردن در کلاس تقویت شود. برای این منظور، ابتدا وضعیت موجود بررسی شد و با استفاده از ابزارهایی چون مشاهده، مصاحبه با دانش آموزان، گفت وگو با والدین و همکاران و آزمون های غیررسمی، اطلاعات لازم گردآوری گردید.سپس، با تحلیل داده ها و شناسایی علل اصلی مشکل، راه حل هایی طراحی و اجرا شد. نتایج حاصل از اجرای این راهکارها نشان داد که میزان مشارکت کلامی دانش آموزان در کلاس به طور چشمگیری افزایش یافته و بسیاری از آن ها توانسته اند بر ترس ها و تردیدهای خود غلبه کنند. در پایان، پیشنهادهایی برای ادامه این روند و بهره گیری دیگر معلمان از تجربیات به دست آمده ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، صحبت در جمع ، مهارت های کلامی ، مشارکت دانش آموز ، فضای روانی ایمن ، فعالیت های خلاقانه ، یادگیری فعال