نقش محیط یادگیری بازی محور در کاهش اضطراب تحصیلی و افزایش علاقه مندی به یادگیری

محیط های یادگیری بازی محور به عنوان یک راهبرد نوین آموزشی، تاثیرات قابل توجهی در کاهش اضطراب تحصیلی و افزایش علاقه مندی به یادگیری دارد. این رویکرد با ترکیب عناصر بازی گونه در فرآیند آموزش، فضایی کم استرس و جذاب ایجاد می کند که به طور خاص برای دانش آموزان مضطرب مفید است. پژوهش ها نشان می دهند که یادگیری مبتنی بر بازی با مکانیسم های مختلفی از جمله ایجاد محیطی ایمن برای آزمون و خطا، ارائه بازخورد فوری و غیرتهدید آمیز، و تقویت احساس شایستگی، به کاهش قابل ملاحظه سطح کورتیزول (هورمون استرس) در یادگیرندگان منجر می شود. در این محیط ها، عناصری مانند چالش های مرحله ای، سیستم های پاداش، و روایت های جذاب، انگیزه درونی دانش آموزان را فعال می کنند. مطالعات نوروساینس آموزشی تایید می کنند که بازی های آموزشی باعث تحریک ترشح دوپامین (ناقل عصبی مرتبط با لذت و انگیزه) در مغز می شوند که این امر نه تنها علاقه به یادگیری را افزایش می دهد، بلکه retention (نگهداری اطلاعات) را نیز بهبود می بخشد. به ویژه در دروسی مانند ریاضیات و علوم که معمولا با اضطراب بیشتری همراه هستند، استفاده از بازی های آموزشی می تواند نگرش دانش آموزان را به طور اساسی تغییر دهد.نکته حائز اهمیت این است که طراحی بازی های آموزشی باید بر اساس اصول روانشناسی رشد و متناسب با سطح شناختی یادگیرندگان باشد. بازی هایی که تعادل مناسبی بین چالش و مهارت دارند (بر اساس نظریه flow چیکسنتمیهالی)، بیشترین تاثیر را در کاهش اضطراب و افزایش درگیری تحصیلی نشان می دهند. همچنین، ادغام بازی های دیجیتال و غیردیجیتال (مانند بازی های رومیزی آموزشی) می تواند به ایجاد تنوع و غنای محیط یادگیری کمک کند. معلمان گزارش می دهند که در کلاس های بازی محور، مشارکت دانش آموزان معمولا ۴۰-۶۰% افزایش می یابد و رفتارهای اجتنابی از یادگیری به شکل محسوسی کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری بازی محور ، اضطراب تحصیلی ، انگیزش یادگیری ، نوروساینس آموزشی ، طراحی بازی های آموزشی ، روانشناسی رشد.