بررسی روش های نوین ارزشیابی عملکرد دانش آموزان

ارزشیابی عملکرد دانش آموزان به عنوان یکی از ارکان اساسی در نظام های آموزشی همواره مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران بوده است. در دهه های اخیر، انتقادهایی به رویکرد سنتی آزمون های کاغذی و تمرکز صرف بر حافظه مطرح شده و تلاش برای جایگزینی روش های نوین ارزشیابی آغاز شده است. این روش ها شامل ارزیابی تکوینی، پرونده کار (پورتفولیو)، ارزشیابی مبتنی بر پروژه، خودارزیابی و همتایابی، ارزشیابی عملکردی، و رویکردهای چندوجهی دیگر است که سعی دارند مهارت های فراتر از دانش نظری را سنجش کنند؛ از جمله توانایی حل مسئله، خلاقیت، مهارت های ارتباطی و مشارکتی. پژوهش حاضر با هدف واکاوی تاثیر روش های نوین ارزشیابی بر بهبود یادگیری و انگیزش دانش آموزان انجام شده است. در این مقاله، ضمن معرفی مبانی نظری ارزشیابی های نوین، مهم ترین الگوها و ابزارهای کاربردی بیان می گردد. سپس با اتکا به شواهد تجربی، مزایا و چالش های پیاده سازی این روش ها در محیط کلاس درس بررسی می شود. یافته ها نشان می دهد که ارزشیابی های خلاقانه و دانش آموزمحور، ضمن ارتقای عمق یادگیری و درک مفهومی، می توانند اعتمادبه نفس و خودتنظیمی تحصیلی را در دانش آموزان تقویت کنند. در پایان، پیشنهادهایی برای معلمان و سیاست گذاران در راستای تحقق بهتر روش های نوین ارزشیابی ارائه خواهد شد.واژگان کلیدی: ارزشیابی نوین، عملکرد دانش آموزان، یادگیری فعال