بررسی رابطه بین راهبردهای شناختی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرسردشت

پژوهش حاضر با هدف بررسی راهبردهای شناختی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ و روش نمونه گیری، خوشه ای تصادفی و حجم نمونه ۳۰۰ نفر بوده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های انگیزه پیشرفت هرمنس (۲۰۱۰) و راهبردهای شناحتی داوسون و مک اینری (۲۰۰۴) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اجرای روش معادله ساختاری نرم افزار اس پی اس اس و لیزرل بکار گرفته شد. یافته های مطالعه نشان داد داده ها با مدل طراحی شده از برازش مطلوب برخوردار است. متغیرهای پژوهش با R² ۴۸/۰ و ۵۸/۰ به ترتیب می تواند انگیزه پیشرفت را پیش بینی کند. به عبارتی نتایج بیانگر آن بود که راهبردهای شناختی به صورت مستقیم و غیرمستقیم با میانجی گری انگیزه پیشرفت اثرگذار است. بنابراین این سازه ها می توانند از فاکتورهای مهمی در پیش بینی اهمال کاری و به تبع آن موفقیت تحصیلی دانش آموزان باشند، یافته ها با توجه به نتیجه تحقیقات قبلی و پایه های نظری مورد تبیین و نتیجه گیری قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

راهبردهای شناختی ، راهبردهای ، انگیزه پیشرفت