مدیریت کلاس درس با رویکرد حمایت روانی–عاطفی از دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت کلاس درس با رویکرد حمایت روانی–عاطفی بر بهبود کیفیت یادگیری، رفتار و مشارکت دانش آموزان انجام شده است. در این پژوهش تلاش شد تا نقش عوامل روانی و عاطفی در ایجاد محیطی امن، انگیزشی و یادگیرنده محور در کلاس درس تحلیل شود. روش تحقیق کیفی با رویکرد پدیدارشناسی بوده و داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با معلمان، مشاهده مستقیم کلاس ها و تحلیل محتوای رفتارهای دانش آموزان جمع آوری شد. نتایج پژوهش در شش محور اصلی طبقه بندی شد: افزایش مشارکت کلامی دانش آموزان، رشد اعتماد به نفس در بیان نظرات، تقویت تعاملات مثبت دانش آموزی، کاهش اضطراب و ترس از اشتباه، افزایش احساس تعلق به کلاس و مسئولیت پذیری فردی. یافته ها نشان دادند که رویکرد حمایتی در مدیریت کلاس درس، نه تنها موجب بهبود کیفیت یادگیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان می شود، بلکه به شکل گیری روابط انسانی مثبت، رشد هیجانی، و تقویت سلامت روانی آنان نیز کمک می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، حمایت عاطفی ، مشارکت کلامی ، سلامت روان ، تعاملات اجتماعی ، یادگیری فعال