اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت بر اهمال کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت بر اهمال­کاری تحصیلی  و درماندگی آموخته شده دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش نیمه­آزمایشی از نوع پیش­آزمون پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه تمامی دانش­آموزان دختر متوسطه اول شهر رستاق استان فارس در سال ۱۴۰۲ بود.  از میان ۳  مدرسه که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند ۴۰ نفر  از دانش آموزانی که نمره ­آنها بالاتر از نقطه برش (نقطه برش ۵۰  در پرسشنامه درماندگی آموخته شده و  ۶۲ در پرسشنامه اهمال­کاری تحصیلی)،بود،  به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل(هر گروه ۲۰ نفر) گمارش شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس اهمال­کاری تحصیلی سولمون و راث بلوم (۱۹۸۴) و پرسشنامه درماندگی آموخته شده کوینلس و نلسون ( ۱۹۸۸)  بود. گروه آزمایش برنامه مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک(۲۰۰۶) را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای طی دو ماه دریافت و گروه کنترل مداخله­ای دریافت نکردند. داده­های به­دست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره با نرم­افزارSPSS ۲۳ تحلیل شد. یافته­های به دست آمده نشان دهنده­ی تفاوت معنادار بین دو گروه کنترل و آزمایش در نمرات پس آزمون اهمال­کاری تحصیلی  و درماندگی آموخته شده در دانش آموزان بود (۰۱/۰< p) این یافته­ها بر موثر بودن مداخله آزمایشی دلالت دارند و نشان ­دادند که بر اثر اجرای مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت، اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده دانش آموزان کاهش ­یافت. از این رو، این مداخله انگیزشی می­تواند به عنوان یکی از روش­های آموزشی برای کاهش اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تغییر ذهنیت ، اهمال کاری تحصیلی ، درماندگی آموخته شده ، دانش آموزان