نقش معلمان در کنترل و کاهش غیبت تحصیلی در دوره ابتدایی

غیبت تحصیلی، به ویژه غیبت مزمن، یکی از چالش های اساسی در نظام تعلیم و تربیت است که می تواند پیامدهای منفی گسترده ای بر عملکرد تحصیلی، رشد اجتماعی-عاطفی و موفقیت های آینده دانش آموزان داشته باشد. دوره ابتدایی به عنوان پایه و اساس یادگیری، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و هرگونه غیبت در این دوران می تواند شکاف های یادگیری عمیقی ایجاد کند. معلمان به عنوان ستون فقرات نظام آموزشی، نقش حیاتی در شناسایی، پیشگیری و مداخله در موارد غیبت تحصیلی ایفا می کنند. این مقاله مروری به بررسی جامع نقش معلمان در کنترل و کاهش غیبت تحصیلی در دوره ابتدایی می پردازد. در ابتدا، به تعریف غیبت تحصیلی و انواع آن، به خصوص غیبت مزمن، پرداخته می شود. سپس، عوامل موثر بر غیبت تحصیلی در دوره ابتدایی از جمله عوامل فردی، خانوادگی، مدرسه ای و اجتماعی مورد بحث قرار می گیرد. در ادامه، به تشریح راهبردهای عملی معلمان برای شناسایی دانش آموزان در معرض خطر غیبت، برقراری ارتباط موثر با خانواده ها، ایجاد محیط آموزشی جذاب و حمایت کننده، و استفاده از روش های تدریس متنوع پرداخته می شود. علاوه بر این، نقش همکاری معلمان با سایر کادر مدرسه، مشاوران و نهادهای حمایتی خارج از مدرسه در کاهش غیبت تحصیلی مورد تاکید قرار می گیرد. در نهایت، با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده، راهکارهای عملی و قابل اجرا برای معلمان و سیاست گذاران آموزشی جهت کاهش غیبت تحصیلی و ارتقای حضور منظم دانش آموزان در مدارس ابتدایی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

غیبت تحصیلی ، دوره ابتدایی ، معلمان ، پیشگیری ، کاهش غیبت