مرور عوامل روانی، خانوادگی و مدرسه ای موثر در پدیده مدرسه گریزی دانش آموزان

مدرسه گریزی به عنوان یک چالش جدی در نظام آموزشی، پدیده ای پیچیده و چندوجهی است که می تواند پیامدهای منفی گسترده ای بر فرد، خانواده و جامعه داشته باشد. این معضل، نه تنها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر می گذارد، بلکه می تواند زمینه ساز بروز مشکلات رفتاری، بزهکاری و انزوای اجتماعی در آینده شود. شناسایی و درک عمیق عوامل موثر بر مدرسه گریزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا بتوان راهکارهای موثر و مبتنی بر شواهد را برای پیشگیری و درمان این پدیده ارائه کرد. این مقاله مروری جامع، به بررسی عوامل روانی، خانوادگی و مدرسه ای مرتبط با مدرسه گریزی در دانش آموزان می پردازد. در بخش عوامل روانی، به مسائلی نظیر اضطراب، افسردگی، مشکلات رفتاری، عزت نفس پایین و فقدان انگیزه تحصیلی پرداخته می شود. این مشکلات می توانند به طور مستقیم بر تمایل دانش آموز به حضور در مدرسه تاثیر بگذارند و او را از محیط آموزشی دور کنند. از سوی دیگر، عوامل خانوادگی مانند سبک های فرزندپروری، مشکلات ارتباطی والدین، وضعیت اقتصادی-اجتماعی خانواده، بی توجهی یا سهل انگاری والدین و سابقه مدرسه گریزی در خانواده، نقش مهمی در شکل گیری این پدیده ایفا می کنند. خانواده به عنوان اولین و مهم ترین نهاد اجتماعی کننده، می تواند حمایت کننده یا تشدیدکننده رفتار مدرسه گریزی باشد. در نهایت، عوامل مدرسه ای شامل جو مدرسه، روابط دانش آموز با معلم و همسالان، برنامه های درسی نامناسب، روش های تدریس غیرجذاب، تبعیض و قلدری، نیز به طور قابل توجهی بر حضور دانش آموز در مدرسه اثر می گذارند. محیط مدرسه باید فضایی امن، جذاب و حمایتی برای دانش آموزان فراهم آورد تا آنها احساس تعلق خاطر و رضایت داشته باشند. این مقاله با جمع بندی یافته های پژوهش های مختلف، به ارائه تصویری جامع از عوامل موثر بر مدرسه گریزی و پیامدهای آن می پردازد و راهکارهای عملی برای مداخله و پیشگیری از این پدیده را مطرح می کند. هدف اصلی این مرور، افزایش آگاهی ذینفعان و متخصصان حوزه آموزش و پرورش نسبت به ابعاد گوناگون مدرسه گریزی و تشویق به اتخاذ رویکردهای جامع و چندبعدی برای حل این معضل است.

کلیدواژه ها:

مدرسه گریزی ، عوامل روانی ، عوامل خانوادگی ، عوامل مدرسه ای ، دانش آموزان