بررسی ارتباط هوش اجتماعی و هوش معنوی با سلامت روان در دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقاله پژوهشی مقدمه: پرورش هوش اجتماعی و معنوی دانشجویان اتاق عمل و بیهوشی برای آمادگی در محیط های پراسترس و حفظ سلامت روانی ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش اجتماعی و هوش معنوی با سلامت روان در دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی همدان، سال ۱۴۰۲ انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که ۳۵۵ نفر از دانشجویان اتاق عمل و هوشبری به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، هوش معنوی عبدالله زاده، هوش اجتماعی ترومسو و سلامت روان گلدبرگ جمع آوری شد. تحلیل داده ها با روش های آماری انجام شد. یافته ها: اکثر شرکت کنندگان دختر (۵۳ درصد)، مجرد (۹۲/۷ درصد)، بیکار (۸۵/۹ درصد) و در ترم هشتم (۴۱/۴ درصد) بودند. بین نمره ی سلامت روان و نمره ی هوش معنوی ارتباط غیرمستقیم معنی داری وجود داشت (۰/۰۲ = P، ۱۱۸/۰- = r). به این معنا که کسب نمره ی پایین از پرسشنامه GHQ-۲۸ نشان دهنده ی سطح سلامت روان بالاتر است. بین نمره ی سلامت روان و نمره هوش اجتماعی ارتباط غیرمستقیم و غیرمعنی داری مشاهده شد (۰/۵۳ = P، ۰/۰۳ - = r). همچنین، بین هوش معنوی و هوش اجتماعی، ارتباط مستقیم و معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۱ > P، ۰/۲۳۶ = r). تحلیل رگرسیون نشان داد که با افزایش یک واحد در نمره ی هوش معنوی، نمره ی سلامت روان، ۴ درصد بهبود می یابد (۰/۰۹ = P). نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر دانشجویانی که نمره ی هوش معنوی بالاتری کسب نمودند، از سطح سلامت روان بهتری برخوردار بودند. البته، با توجه به ارتباط هوش معنوی و هوش اجتماعی، افزایش هوش معنوی ممکن است به افزایش هوش اجتماعی نیز منجر شود. این یافته ها به مدیران دانشگاه و برنامه ریزان آموزشی کمک می کند تا طرح های آموزشی برای تقویت هوش معنوی دانشجویان طراحی کنند.

کلیدواژه ها:

هوش ، معنویت ، سلامت روان ، دانشجویان ، اتاق عمل ، هوشبری