مقایسه اثر پارگی کیسه آب در دو مرحله غیرفعال و فعال زایمان بر پیامدهای مادری و نوزادی: مطالعه هم گروهی آینده نگر مبتنی بر جمعیت

مقدمه: پارگی پرده ­های جنینی ممکن است قبل و یا بعد از شروع درد­های زایمانی در هر سنی از بارداری اتفاق بیافتد و سبب پیامدهای مادری و نوزادی شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر زمان پاره شدن پرده ­های جنینی بر پیامدهای کوتاه مدت و درازمدت مادری و نوزادی انجام شد. روش کار: این مطالعه کوهورت در بازه زمانی ۹۹-۱۳۹۶ بر روی ۷۷۵ زن باردار با سن حاملگی ۳۷ هفته و بالاتر که جهت زایمان به بیمارستان کوثر شهرستان قزوین مراجعه کرده بودند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. چک لیست­ محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک، مامایی، سیر لیبر و زایمان و عوارض مادری و نوزادی بود که در طول لیبر، حین زایمان، بلافاصله بعد از زایمان، ۲۴ ساعت، ۱ ماه، ۱ سال و ۲ سال بعد از زایمان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۵) و آزمون های رگرسیون لوجستیک و نسبت خطر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ­ها: مادران با پارگی کیسه آب در فاز نهفته نسبت به فاز فعال، موربیدیته بالاتری در ۱ ماه اول پس از زایمان (۷۶/۰-۳۲/۰: CI ۹۵%؛ ۴۹/۰=HR، ۰۰۱/۰=p) داشتند. عوارض نوزادی در دو بازه زمانی ۲۴ ساعت اول (۸۴/۰-۲۰/۰: CI ۹۵%؛ ۴۱/۰=HR، ۰۱۵/۰=p) و ۱ ماه اول بعد از زایمان (۷۱/۰-۰۴/۰: CI ۹۵%؛ ۱۷/۰=HR، ۰۱۶/۰=p) در گروه پارگی کیسه آب در فاز نهفته نسبت به فاز فعال بیشتر بود. با پارگی پرده ­ها در فاز نهفته، میزان زایمان سزارین و اپی زیاتومی ۱۸/۰ بیشتر بود. نتیجه­ گیری: با افزایش طول مدت پارگی پرده ­ها، احتمال بروز عوارض بیشتر می­ شود، لذا کوتاه کردن مدت زمان زایمان در بارداری­ های ترم در پیشگیری از بروز عوارض، بهتر از مدیریت انتظاری است.

کلیدواژه ها:

پارگی زودرس پرده ها ، پیامدهای مادری ، پیامد­های نوزادی