اثر مصرف حاد مکمل تائورین بر اکسیداسیون لیپید و آستانه تنفسی در زنان چاق ۴۵ - ۲۵ سال

اهداف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر مصرف مکمل تائورین بر اکسیداسیون لیپید و متغیرهای فیزیولوژیک معادل با آستانه بی هوازی در زنان چاق ۲۵ - ۴۵ سال بود. متد و روشها: در این مطالعه ۱۱ زن چاق (۲/۳ ± ۱/۳۳= BMI) به طور هدفمند انتخاب و یک آزمون فزاینده فزاینده استاندارد را قبل و بعد از مصرف ۲۱ روزه مکمل تائورین ( mg/kg۵۰) انجام دادند. نمونه های خونی قبل و بعد از هر آزمون فزاینده و پارامترهای تنفسی در تمامی طول آزمون فزاینده به صورت نفس به نفس اندازه گیری شد. برای تعیین آستانه بی هوازی، از شکست ناگهانی در نمودار معادل تهویه ای اکسیژن (VE/VO۲) استفاده شد. اکسیداسیون لیپید با اندازه گیری نسبت تبادل تنفسی (RER)، میزان سوخت چربی در حین تمرین و سطوح تری گلیسرید (TG) پلاسما در انتهای آزمون فزاینده تعیین و با آزمون t زوجی و آزمون تحلیل واریانس مکرر بین کوشش ها مقایسه شد. یافته ها: تحلیل واریانس مکرر نشان داد ۲۱ روز مصرف مکمل تائورین باعث کاهش معنی دار سطوح TG استراحت، مقادیر RER و میزان سوخت چربی در حین آزمون فزاینده ( همه ۰۵/۰>P) نسبت به قبل از مصرف مکمل شد.با این وجود، نتایج t زوجی نشان داد که مصرف این مکمل بر اکسیژن مصرفی و ضربان قلب معادل باآستانه تنفسی حین تمرین فزاینده استاندارد در زنان چاق اثر معنی داری ندارد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که مصرف مکمل تائورین با افزایش اکسیداسیون لیپید در حین استراحت و تمرین همراه است اما این امر به بهبود عملکرد استقامتی در سطح آستانه بی هوازی منجر نمی شود.واژگان کلیدی: مکمل تائورین، آستانه بی هوازی، چاقی، اکسیداسیون لیپید

کلیدواژه ها:

مکمل تائورین ، آستانه بی هوازی ، چاقی ، اکسیداسیون لیپید