مقایسه اضطراب براساس میزان تابآوری در جوانان

هدف اصلی در پژوهش حاضر، مقایسه اضطراب براساس میزان تابآوری در جوانان بود. روش تحقیق علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه جوانان شهرستان اهر بود که از جامعه مذکور به روش نمونه گیری تصادفی از هر دو جنس انتخاب شدند. نمونه آماری پژوهش شامل ۷۳ نفر (۳۲ زن و ۴۱ مرد) در سال ۱۳۰۴ بود. در این پژوهش مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۲) و پرسشنامه اضطراب بک (۱۸۸۹) اجرا شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین اضطراب در افرادی که تابآوری بالا و تابآوری پایین داشتند به طور معناداری متفاوت بود؛ به طوری که افراد با تابآوری بیشتر، سطح اضطراب کمتری داشتند و در مقابل، افراد با تابآوری پایین، میانگین اضطراب بالاتری را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، اضطراب ، جوانان