بررسی رابطه والد - فرزندی بر سلامت روان و کیفیت زندگی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه والد-فرزندی بر سلامت روان با میانجی گری کیفیت زندگی در دانشجویان لیسانس ورودی ۱۴۰۰ دانشگاه آزاد نجف آباد انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی می باشد که در آن ۱۰۰ نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری تصادفی برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های رابطه والد-فرزندی (PCRS)، سلامت روان GHQ و کیفیت زندگی (۲۶-sf۲۶۲۶_SF) جمع آوری و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین رابطه والد-فرزندی و نمره سلامت روان رابطه منفی معناداری وجود دارد. پرسشنامه سلامت روان نشان می دهد که هرقدر نمره فرد کمتر باشد سلامت روان او بیشتر است، لذا افزایش رابطه والد-فرزندی موجب افزایش سلامت روان می شود. همچنین مشخص شد بین رابطه والد-فرزندی و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، بدین معنی که افزایش رابطه والد-فرزندی باعث افزایش کیفیت زندگی می شود. از طرفی رابطه میان کیفیت زندگی و سلامت روان، منفی و معنادار بود؛ یعنی افزایش سلامت روان باعث افزایش کیفیت زندگی می شود. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که تاکید بر بهبود رابطه والد-فرزندی در دانشجویان می تواند با افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی در آنها همراه باشد.

کلیدواژه ها:

رابطه والد-فرزندی ، کیفیت زندگی ، سلامت روان