تاثیر تیتانیوم و نیوبیوم به عنوان عناصر پایدار کننده بر مقاومت اکسیداسیون خط جوش فولاد AISI 321 در محیط خشک اکسید کننده

فولادهای زنگ نزن آستنیتی دارای مقاومت عالی به خوردگی و اکسیداسیون در دمای بالا هستند. در فولادهای آستنیتی تمایل کروم و الومینیوم برای شکل دهی فیل اکسید چسبنده باعث شده است که این گروه از فولادها مقاومت عالی به اکسیداسیون داشته باشند. افزودن عناصر آلیاژی تأثیر مستقیمی بر شکل گیری لایه اکسید محافظ دارند. در این تحقیق مقاومت به اکسیداسیون خط جوش فولاد AISI 321 بر فیلر AISI E-347 مقایسه شده است. در این تحقیق پس از انجام تست های وزن سنجی حرارتی، بررسی های مورفولوژی لایه اکسید توسط میکروسکوپ الکترون روبشی نیز انجام شده است. نتایج نشان داده است که در آلیاژ پایه به ع لت حضور تیتانیوم مقاومت به اکسیداسیون کمتری را در مقایسه با آلیاژ پرکننده، که حاوی نیوبیوم است، دارا است.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون ، فولاد زنگ نسن آستنیتی ، لایه اکسید کروم و آهن ، عناصر پایدار کننده