تحلیل جرم شناسی قاچاق انسان در بستر فضای سایبری با روش های ارتکاب و چالش های مقابله

با گسترش فناوری های نوین ارتباطی، فضای سایبری به بستری پنهان، سریع و کارآمد برای ارتکاب جرایم سازمان یافته تبدیل شده است. یکی از نگران کننده ترین این جرایم، قاچاق انسان است که با اهدافی چون کار اجباری، بهره کشی جنسی و فروش اعضای بدن انجام می شود. در این فضا، قاچاقچیان با بهره گیری از ابزارهایی نظیر شبکه های اجتماعی، پیام رسان های رمزگذاری شده، VPN و ارزهای دیجیتال، فرآیند جذب، انتقال و بهره کشی از قربانیان را تسهیل کرده اند. افراد ساکن در مناطق محروم و جنگ زده، به دلیل فقر، بیکاری و ناامنی، بیشترین آسیب پذیری را در برابر فریب و اغوای این شبکه ها دارند. ویژگی هایی مانند ناشناس بودن کاربران، گستردگی جغرافیایی و نبود قوانین متناسب با تحولات دیجیتال، موجب شده مقابله با این پدیده با چالش های جدی مواجه باشد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع نوین، به بررسی ابعاد جرم شناختی قاچاق انسان در بستر سایبری، شناسایی شیوه های رایج ارتکاب آن و تحلیل نقاط ضعف نظام های مقابله ای موجود می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که تنها از طریق بازنگری قوانین، تقویت همکاری های بین المللی، توسعه زیرساخت های فناوری در حوزه کشف جرم و ارتقاء آگاهی عمومی می توان به مقابله موثر با این جرم پیچیده پرداخت.

کلیدواژه ها:

قاچاق انسان ، فضای مجازی ، هوش مصنوعی ، جرم ، پیشگیری.