اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر تاب آوری تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی

صاحب نظران و اندیشمندان روان شناسی تربیتی بر این باورند که بسیاری از دانش آموزان در زمان تحصیل با موقعیت های مشکل ساز اجتماعی و آموزشی در کلاس، خانه و اجتماع مواجه می شوند که می تواند به افت تحصیلی آن ها در مدرسه منجر شود و در زندگی آینده آنان مشکلاتی ایجاد کند. متغیرهای متعددی می تواند در این موقعیت ها وجود داشته باشد که با تاثیرگذاری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان به شکست تحصیلی آن ها منجر شود. در این میان، متغیر تاب آوری تحصیلی اهمیت ویژه ای دارد. به رغم موقعیت های منفی ایجادکننده افت تحصیلی، بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که بعضی از دانش آموزان با وجود قرار گرفتن در موقعیت های فشارزا، مشکل ساز و تهدیدکننده به موفقیت می رسند و سطوح بالای تحصیلی را تجربه می کنند. این فرایند، تاب آوری تحصیلی نامیده می شود.فرایند تاب آوری صرفا یک واقعیت زیست شناختی یا روان شناختی نیست بلکه هم زمان، ابعاد و ماهیت اجتماعی نیز دارد. علاوه بر امتداد تاب آوری در بستر زمان، باید به گسترش آن در بستر موقعیت و فضای اجتماعی نیز اشاره کرد. به عبارت دیگر، تاب آوری موقعیتی است و افرادی که در یک موقعیت، تاب آورند، ممکن است در موقعیت دیگر با مشکلاتی مواجه شوند. بررسی تحقیقات مرتبط با تاب آوری تحصیلی نشان می دهد که دانش آموزان تاب آور با وجود وقوع و تکرار رویدادها و شرایط فشارزایی که برای آنان اتفاق می افتد، به سطوح بالای موفقیت انگیزشی و عملکردی دست می یابند. تحقیقات مربوط، عمدتا دو دسته عوامل حفاظتی درونی و بیرونی را در مطالعه عوامل موثر بر ایجاد و ارتقای تاب آوری تحصیلی تشخیص داده اند.

کلیدواژه ها:

آموزش شناختی رفتاری ، تاب آوری تحصیلی ، سلامت روان ، دانش آموزان ، روانشناسی