تاثیر رفاه کارکنان بر تعهد سازمانی در آتش نشانی فردیس: نقش میانجی رضایت شغلی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رفاه کارکنان بر تعهد سازمانی و نقش میانجی رضایت شغلی در میان ۱۲۲ نفر از کارکنان سازمان آتش نشانی فردیس انجام شد. مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بوده و داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد رفاه کارکنان (وار و همکاران، ۲۰۰۷)، تعهد سازمانی (مایر و آلن، ۱۹۹۱) و رضایت شغلی (اسپکتور، ۱۹۹۷) جمع آوری شدند. پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ (۰.۸۶ تا ۰.۹۲) تایید شد. تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۶ و AMOS نسخه ۲۴ انجام گرفت. نتایج تحلیل توصیفی نشان داد که میانگین رفاه کارکنان (۳.۸۸)، تعهد سازمانی (۳.۹۵) و رضایت شغلی (۳.۹۰) در سطح بالایی قرار دارد. تحلیل همبستگی پیرسون روابط مثبت و معنی دار بین متغیرها (۰.۶۴ تا ۰.۷۷) را تایید کرد. مدل معادلات ساختاری برازش مناسبی را نشان داد (χ²/df=۲.۰۸، CFI=۰.۹۵، RMSEA=۰.۰۵). نتایج تحلیل مسیر حاکی از اثر مستقیم رفاه کارکنان (۰.۳۴) و اثر غیرمستقیم آن از طریق رضایت شغلی (۰.۲۹) بر تعهد سازمانی بود. رضایت شغلی با ضریب ۰.۵۴ اثر قوی بر تعهد سازمانی داشت. این یافته ها نشان می دهند که رفاه کارکنان از طریق افزایش رضایت شغلی می تواند تعهد سازمانی را تقویت کند. پیشنهاد می شود مدیران آتش نشانی با بهبود برنامه های رفاهی، رضایت و تعهد کارکنان را ارتقا دهند.

کلیدواژه ها:

رفاه کارکنان ، تعهد سازمانی ، رضایت شغلی ، سازمان آتش نشانی ، مدل معادلات ساختاری