بررسی اثربخشی یادگیری مهارت های زندگی بر توانایی های روان شناختی و عمکرد تحصیلی دانش آموزان

چکیدهیادگیری مهارت های زندگی یکی از ابعاد اساسی و بنیادین در رشد و توسعه روانی، اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان به شمار می رود که در سال های اخیر اهمیت آن به شدت مورد توجه قرار گرفته است. این مهارت ها شامل توانمندی هایی نظیر ارتباط موثر، مدیریت هیجان، حل مسئله، تصمیم گیری آگاهانه، خودکنترلی و مقابله با استرس هستند که به نوجوانان کمک می کنند تا در برابر چالش های متعدد زندگی، از جمله فشارهای اجتماعی، مشکلات خانوادگی و مخاطرات رفتاری، مقاوم و تاب آور باشند. یادگیری این مهارت ها باعث افزایش خودآگاهی و خودکارآمدی فرد می شود و زمینه را برای رشد شخصیت سالم، رفتارهای مسئولانه و تعاملات اجتماعی مثبت فراهم می آورد. در واقع، مهارت های زندگی نه تنها به بهبود کیفیت زندگی فردی کمک می کنند بلکه نقشی کلیدی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر نظیر مصرف مواد مخدر، بزهکاری، خشونت و سایر آسیب های اجتماعی دارند که سلامت جسمی و روانی نوجوانان را تهدید می کنند. دانش آموزانی که توانایی مدیریت استرس و هیجانات خود را دارند، بهتر می توانند با فشارهای تحصیلی مقابله کرده و تمرکز و انگیزه لازم را برای یادگیری حفظ کنند. همچنین مهارت های تصمیم گیری و حل مسئله به آنان کمک می کند تا در مواجهه با مشکلات درسی و چالش های آموزشی، راهکارهای مناسب بیابند و عملکرد خود را بهبود بخشند. برنامه های آموزشی مهارت های زندگی می توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم در ارتقای انگیزه تحصیلی، افزایش اعتماد به نفس و بهبود روابط بین فردی در محیط مدرسه موثر باشند و به همین دلیل جایگاه ویژه ای در نظام های آموزشی پیشرفته یافته اند. این مهارت ها نه تنها باعث ارتقای موفقیت تحصیلی می شوند بلکه نقش مهمی در کاهش افت تحصیلی و ترک تحصیل دارند که از معضلات اساسی نظام آموزشی بسیاری از کشورها است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: یادگیری ، مهارت زندگی ، روان شناختی ، عمکرد تحصیلی ، دانش آموزان