مدرسه یادگیرنده؛ رویکردی برای تحول آموزش

چکیده:در مواجهه با تحولات سریع اجتماعی، فناورانه و فرهنگی، نظام های آموزشی ناگزیر از بازاندیشی در ساختار، محتوا و عملکرد خود هستند. در این میان، مفهوم "مدرسه یادگیرنده" به عنوان یک رویکرد نوین برای تحول بنیادین آموزش، مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران آموزشی قرار گرفته است. مقاله حاضر به تبیین اصول، ویژگی ها و کارکردهای مدرسه یادگیرنده می پردازد و آن را به عنوان مدلی پویا و انعطاف پذیر برای پاسخ گویی به نیازهای قرن ۲۱ معرفی می کند.مدرسه یادگیرنده نه تنها محلی برای انتقال دانش، بلکه محیطی برای یادگیری مداوم، تفکر انتقادی، همکاری و نوآوری میان همه اعضای آن شامل دانش آموزان، معلمان، مدیران و والدین است. در این پژوهش، ویژگی های اصلی این رویکرد همچون فرهنگ یادگیری مستمر، رهبری مشارکتی، استفاده از داده برای تصمیم گیری، توسعه حرفه ای مداوم معلمان، و انعطاف پذیری ساختاری مورد تحلیل قرار گرفته اند.یافته های پژوهش حاکی از آن است که پیاده سازی رویکرد مدرسه یادگیرنده باعث تقویت مسئولیت پذیری، افزایش انگیزش درونی، ارتقای کیفیت آموزش و ایجاد بسترهای خلاق و نوآورانه در مدارس می شود. همچنین این رویکرد با تشویق به بازتاب پذیری، تجربیات مشترک یادگیری و پشتیبانی از توسعه حرفه ای معلمان، امکان بهبود مستمر و نظام مند فرآیندهای آموزشی را فراهم می سازد.در پایان مقاله، پیشنهاداتی جهت زمینه سازی برای ایجاد مدارس یادگیرنده در بستر بومی از جمله تغییر نگرش مدیریتی، سرمایه گذاری در منابع انسانی، گسترش فرهنگ یادگیری سازمانی و بازنگری در سیاست های آموزشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدرسه یادگیرنده ، تحول آموزش ، یادگیری مستمر ، توسعه حرفه ای معلمان ، رهبری مشارکتی ، نوآوری آموزشی ، یادگیری سازمانی ، کیفیت تدریس ، یادگیری مشارکتی ، مدرسه در قرن ۲۱.