بررسی سبک های یادگیری در دانش آموزان ابتدایی

چکیده:شناخت سبک های یادگیری دانش آموزان ابتدایی از مهم ترین عوامل در بهینه سازی فرآیند تدریس و یادگیری به شمار می رود. سبک یادگیری به شیوه ای اطلاق می شود که افراد در دریافت، پردازش، سازمان دهی و به کارگیری اطلاعات ترجیح می دهند. در دوره ابتدایی که پایه های اساسی آموزش شکل می گیرد، توجه به تفاوت های فردی و سبک های یادگیری می تواند به افزایش انگیزه، درگیری ذهنی، و در نهایت، موفقیت تحصیلی دانش آموزان منجر شود. این مقاله با هدف بررسی انواع سبک های یادگیری در میان دانش آموزان ابتدایی، به تحلیل نقش معلمان در شناسایی این سبک ها و تطبیق روش های تدریس با نیازهای یادگیری دانش آموزان می پردازد.سبک های یادگیری معمولا به سه دسته کلی دیداری، شنیداری و جنبشی-حرکتی تقسیم می شوند. هر دانش آموز ممکن است یک یا ترکیبی از این سبک ها را در یادگیری ترجیح دهد. معلمانی که به تفاوت های سبک یادگیری توجه می کنند، قادر خواهند بود با تنوع بخشی در فعالیت های آموزشی، استفاده از ابزارهای کمک آموزشی، و فراهم کردن فرصت های یادگیری فعال، به ارتقاء کیفیت آموزش کمک کنند.یافته های پژوهش ها نشان می دهد که عدم توجه به سبک های یادگیری می تواند منجر به کاهش مشارکت، افت تحصیلی و کاهش اعتماد به نفس در دانش آموزان شود. در مقابل، آموزش متناسب با سبک یادگیری، باعث تقویت درک مفهومی، ماندگاری اطلاعات و افزایش علاقه مندی به یادگیری می شود.در پایان، مقاله پیشنهاد می کند که معلمان دوره ابتدایی باید با بهره گیری از ابزارهای سنجش سبک یادگیری و بازخورد مستمر، آموزش را بر اساس تنوع سبک های یادگیری طراحی و اجرا کنند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سبک های یادگیری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش متناسب ، معلم خلاق ، تفاوت های فردی ، یادگیری دیداری ، شنیداری ، جنبشی.