دیپلماسی علم وفناوری و الزامات کاربست آن در راهبرد غیرامنیتی سازی جمهوری اسلامی ایران

یکی ازحوزههای که قدرت فراوانی در تامین منافع کشورها درعرصههای مختلف دارد، دیپلماسی علم وفناورری میباشدکه کشورها برای دست پیدا کردن به توسعه وحل اختلافات درعرصههای ملی وبین المللی ازآن بهره میگیرند.. پژوهش حاضر با استفاده از قدرت نرم جوزف نای وامنیتیسازی و غیرامنیتی سازی مکتب کپنهاک و به موازات آنها کارکردگرایی ونوکارکردگرایی با بهرهگیری از روش توصیفی-تجویزی بهدنبال پاسخ دادن به این سوال است که دیپلماسی علم وفناوری چگونه برغیرامنیتیسازی امنیتیسازی جمهوری اسلامی ایران تاثیرگذار است؟ فرضیه این پژوهش نیز اینگونه مطرح شدهاست که دیپلماسی علم وفناوری، میتواند درقالب تبادلات علمی درسطح منطقهای وبینالمللی، عضویت و همکاری درسازمانهای علمی بینالمللی، تقویت قدرت دانشمحور، تغییر در ذهنیت نخبگان و ایجاد جوامع معرفتی پیشرودر غیرامنیتی سازی جمهوری اسلامی ایران تاثیرگذار باشد. نتایج پژوهش نیز حاکی ازآن است که ایران درسالهای اخیر ودرشرایط اعمال تحریمها و چهره امنیتی شدهی کشور تلاش هایی را با استفاده از قدرت نرم نهفته در دیپلماسی علم وفناوری برای تغییر نگاه به کشور، ابتدا در بین نخبگان علمی وسپس در بین جوامع آنها انجام داده است، اما در این راستا با ضعفها وکاستیهایی روبهرو است و باید چرخهی علمی کشور در راستای تحقق اهداف و منافع، شتاب بیشتری به خود بگیرد، چون تعاملاتی که در راستای مبادلات علمی و دانشگاهی حاصل میشود به بسترسازی و ایجاد آگاهی و افزایش شناخت ملتها بهدور از هرگونه تبلیغی کمک میکندوتصورات مثبتی را از ایران در اذهان دیگر ملل ایجاد میکند

کلیدواژه ها:

دیپلماسی عم وفناوری ، قدرت نرم ، غیرامنیتی سازی ، امنیتی سازی